KSpiLtalking

https://www.amazon.com/Disrupted-monologue-Konstantinos-Spiliotakopoulos-ebook/dp/B07NDK42B4 https://www.amazon.com/About-cyclamen-other-topics-cyclamens-ebook/dp/B07MNZRJNN

Στο τέλος της ημέρας με ένα μπλε βετέξ καθαρίζουμε τα  leftovers από τις γκρίζες ζώνες ανακάλυψης. Στις ζώνες αυτές που είναι οιονεί αριστερές συχνά τα εντοπιζόμενα εκεί άτομα καταπιάνονται με να κάνουμε τα πράγματα "έτσι και γιουβετσι" και όχι οπως ειναι εργοστάσιακα (πέρασα και εγώ από αυτή τη φάση των εναλλακτικών εκδοχών) και συχνά τα βλέπουν όλα άσχημα στο συστημα (οχι ότι δεν υπάρχουν κακώς κείμενα και μάλιστα μερικά και ιδιαιτέρως κακά), αλλά οι πιο πολλοί απο αυτους ειναι παντελώς απορριπτικοι της πραγματικότητας χωρίς να δίνουν εναλλακτική. Έτσι, στο τέλος της κάθε ημέρας μένει μόνο του το  μπλε βετεξ να καθαρίσει το τοπίο με το συστημικο του αυτοματισμό και αρχίζουν όλα πάλι από την αρχή με τη θύμηση του (προ)χθες να μένει. Και ίσως κάποια από τα υπολείμματα τα τραβήξει εντός του πυθμένα και αφού τα ξεπλύνει λίγο, τα σχηματοποιήσει κιόλας προσανατολισμένα προς τα δεξιά. Γιατί οι δείκτες του ρολογιού πάνε πάντα δεξιά, αλλά συγχρόνως κάνουν και κύκλο κατά την έννοια ό...

Είναι αυτή (σαν το βιντεοπαιχνίδι) Mortal Kombat (σημειωτέον κανονικά γράφεται combat, αλλα ίσως γράφεται με -K γιατι είναι το δέκατο γράμμα της αλφαβήτου, το "δέκα το καλό", ή και το ενδέκατο, αν υπολογίσεις στην ελληνική και το χαμένο στον χρόνο -ΣΤ). Δεν χρειάζεται να είναι τόσο έτσι (δηλαδή μάχη), αλλά έτσι καταλήγει να είναι όμως. Και αρκετά πολύ μπορεί κάποιος να πει. Και ενώ περνάει ο καιρός και υποτίθεται ότι όλα γίνονται πιο πολιτισμένα, οι μάχες που δίνουμε αποκτούν συχνά και νέα μορφή.   

  Όλοι θέλουν να τους φέρονται τουλάχιστον δίκαια. Αυτό είναι σαφές. Φέρονται όμως αυτοί δίκαια στους άλλους; Καλή ερώτηση θα έλεγε κανείς και νομίζω ότι όλοι μας ξέρουμε την απάντηση. Και αυτή δεν είναι άλλη από το ότι το παιχνίδι (the game) πάει ως εξής: οπωσδήποτε να σου φέρονται δίκαια, αλλά αν μπορείς εσύ, να φέρεσαι άδικα, να κάνεις παγαποντιά. Νομίζω αυτό ισχύει στην πλειοψηφία των περιπτώσεων. Προφανώς και δεν καταλαμβάνει σαν διαπίστωση εκ των προτέρων τον καθένα μας στο παρελθόν ή όποια συμπεριφορά ήθελε προκύψει. Ιστορικά όμως οι περισσότεροι ανάμεσα μας θέλουν να περνάει το δικό μας και μάλιστα σχεδόν ολοκληρωτικά-φασιστικά, αλλά όταν οι άλλοι κάνουν το ίδιο, τους χαρακτηρίζουμε άδικους. Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί συμβαίνει ότι συμβαίνει εκεί έξω. Τελικά, καταλήγουμε στο ότι δεν υπάρχει εφαρμόσιμο δίκαιο και απλά όλα είναι αγώνας αντίθετων βουλήσεων για επιβολή. Κάποιοι όντως ζούνε με αρχές. Αλλά συνιστά μειοψηφία. Οι πιο πολλοί θυμούνται την έννοια του δικαίου, για ν...

Speaker 1:  Where is the key to making me happy?  I keep on thinking about it and I can't find anything.  The answer is it has wings and is elusive.  You need to fly to go get it.  From the ground, it won't be that easy with nets and stuff like that.  Speaker 2: Δεν ξέρω αν όλα αυτά ta "spice up" αντίμετρα που λες θα πιάσουν. Είναι ωραίο να μην τελειώνει η ακμή μιας περιόδου, δεν ξέρω όμως αν είναι και ρεαλιστικά εφικτό.  Και σου το έλεγα ότι θα έρθει η μέρα που θα βαριέμαι πολύ. I guess I am going to let that sink inside me. 

Ήταν ωραίος. Μπλε και καφέ. Με λευκές ηλεκτροδιώσεις. Τον έλεγα περιφραστικά "when the earth meets the sky".  Κατα προτιμηση θα ήθελα να έχει και κάτι αρτηριες-κεραυνακια κόκκινα, για να είναι λίγο πιο ζεστός. Έτσι σκέτος είναι λίγο ψυχρός, όπως το χώμα μόνο του είναι "σκέτο πολυ" και το μπλε μόνο του πολυ, ας πουμε, "βαθυ/σκέτο/ψυχρό".  Στο βιντεοπαιχνίδι ήταν ο Arena crystal 🔮. Αυτόν που κέρδιζες μόνο με το σπαθί σου. Αλλά και τί κερδίζεται χωρίς μάχη είναι να πει κανείς ως εύλογο και εύχαρι αντίλογο.  Τέλος, στις μέρες μας κάνουν μεγάλη συζητηση για ενέργεια από κρυσταλλους και πετρες. Δεν ξέρω αν τα πιστεύω αυτά, αλλά σιγουρα δείχνουν ωραία και έτσι σου φτιάχνουν τη διάθεση με την εμφάνιση τους. Δεν ξέρω, αν κυριολεκτικά εκπέμπουν ενέργεια σε κάποιο υποατομικό επίπεδο που δεν νιώθεις με τις αισθήσεις σου. Ίσως να είναι σαν τις μπαταρίες στα quartz ρολόγια. Σε κάθε περιπτωση φρονώ η ενέργεια από πετρες πρεπει να διακρίνεται γενικά από αργή αποδέσμευση/...

A2: Poso pronto diladi???💢  B1: (Like) Real fast, χωρίς πολλά λόγια (δηλαδή), καθ' ην στιγμήν άλλοι δεν μιλάνε καν. Δεν το θεωρούν καν απαραίτητο, για να διαχέουν προς τα έξω τη βούληση τους. Σαν βασιλικό απόσταγμα daily in the mix -να υποθέσeis- το πράττουν με τηλεπάθεια ή απλά το εκμαιεύεις εσύ από τη συνεχόμενα στατική στάση τους. Είναι και αυτός εκ τρίτου και εκ του πλαγίου ένας εναλλακτικός τρόπος, αν και δεν μου αρέσει πολύ. Για παράδειγμα δες εμένα στην επόμενη δήλωση μου. Δεν θα είμαι πανηγυρικός, ούτε βέβαια διθυραμβικός, αλλά θα προσπαθήσω να είμαι όσο πάει σύντομος, σχεδόν στρατιωτικά συνοπτικός, μιας και οι πιο πολλοί δεν μπορούν να ακολουθήσουν εις βάθος μακρόσυρτα νοημάτα. 

Λονδίνο-Άμστερνταμ-Μανχάτταν και φυσικά Βερολίνο μεριά, τα διέλυσες όλα ψυχικά στα εσωτερικά μονομιάς (κατά παραφραστική αλλαγή έως και ολίγον τι -συγχωρετέα ελπίζω- παραποίηση του γνωστού τραγουδιού). Έκανες πράξη ως ποιητική πεζογραφία κάτι που θα άκουγε στη φράση: "άλλαξες κάπως αναφανδ[ρ]όν τα παλιά". 

Ναι, σίγουρα κάποιες στιγμές είναι σαν ορόσημα (milestones), διαμορφώνουν το παρόν και το μέλλον (κατά τη λογικη του καίριου γεγονότος-critical strike), αλλά η ζωή πάντα προχωράει 👋👌 και μπορεί να το πράττει αυτό χωρίς πρόγραμμα, με εκπλήξεις έως και απρόβλεπτους τρόπους. Δεν πρέπει να κολλάμε στο χθες, απλά να το θυμόμαστε, γιατί πάντα έχουμε να μάθουμε από αυτό, αλλά όχι να προσκολλώμαστε στο παρελθόν. 

Η λίστα για τα ψώνια, (η λίστα) για τα άτομα που πρέπει να βάλεις στη θέση τους, για τις γυναίκες που πρέπει να γνωρίσεις κοκ είναι σαν τη ζωή μας. Ξεκινάς κοφτά μέ ένα, δυό πράγματα, το κρατάς για λίγο σε περιορισμένο επίπεδο, ας το πούμε μονολεκτικά και επιρρηματικά "χαμηλα", και μετά προσθετεις και αλλά και το φοβερό δεν μπορείς και πολύ να συγκρατήσεις τον εαυτό σου από το να μην προσθέσει, καίτοι οι ποροι λίγοι, αλλά οι επιθυμίες όμως πολλες. Πάντως, όταν βλέπω μετά τι αγοράζω, όλα λίγο πολυ τα χρειαζόμουν.  Και ναι σε κάποιες κατηγορίες αγορών εχω ψιλοξεφυγει λίγο σε φάση using the payroll to buy nice gadgets e.g men jewels κάτι που η καθεστηκυια Τάξη δεν προτεινει να κάνουν οι εργαζόμενοι της και μάλιστα ισχυριζεται ότι τη διαφοροποιεί κιόλας από τους workers, οι οποίοι νοιάζονται μόνο να καταναλώσουν, ενώ οι πλουσιοι να επενδυσουν. Θα έλεγα ότι εκτός από κάποιες περιπτώσεις όντως δογματικών πλουσίων, οι οποίοι είναι οικονομικά μονήρεις πολύ, οι περισσότεροι εύπο...

Κατάλαβε τον πολύ απλό λόγο, γιατί σπαω καμια φορα το 4th wall σαν Spiderham. Ο άλλος που το κάνει αυτό (να σπάει τον πάγο) είναι ο Deadpool, αλλά βέβαια κάνει και κάποια αλλά μαζί με το να λειτουργεί ως παγοθραύστης...που στη σκέψη τους και μόνο ψιλοβηχω σε φάση "Γκουχ γκουχ" από κόμικς, μιας και μιλήσαμε για toons. Θα ήταν πολύ βαρετά, αν δεν το έπραττα, έστω και αν τις περισσότερες φορές οι υπόλοιποι βαριούνται να απαντήσουν. Βαριέμαι και λέω να μιλήσω με κανέναν, αλλά αυτοί βαριούνται -oi πιο πολλοί- να σπάσουν τη βαρεμάρα δια της ομιλίας. Αυτό μόνο!  Ααα...επίσης και το ότι: Τα βαρυτικά πεδία και γενικά η βαρυά ατμόσφαιρα της γης (που περιέχει σαφώς και το δαχτύλιο-στρώμα της στρατόσφαιρας που ηχητικά σαν λέξη φέρνει στον νου και το έντονο στρατιωτικό σύμπλεγμα των κάθε λογής κρατών) που αντανακλάται και στις ψυχές των inhabitants είναι το κάτι άλλο πραγματικά συγκριτικά με το τι παίζει πέρα από το όριο των μπλε ουρανών και θαλασσών. Γιατί πάντοτε τα πάντα τελειώνουν, ...

 Τέτοιοι κολληματίες ενδέχεται να κάνουν πράγματα όπως: α) αποκρυσταλλωνονται ψυχικά πάνω στη στερεά ενέργεια. β) να διακρίνονται από ένα μάτσο weak συναισθημάτων από απόσταση και δια του πλαγιου συνεχώς και όλην την ώρα (σε φάση υποβόσκουσας παραπονογκρίνιας και αιωρούμενης κρεβατομουρμούρας λες και οι υπόλοιποι τους χρωστάμε κάτι ειδικώς) και να συγχέουν τους τρόπους των άλλων που τους υπομένουν, με ταύτιση μαζί τους ή αποδοχή της λανθάνουσας κατάστασης τους και όχι απλά πολιτισμένη ανοχή, γιατί στην ουσία δεν ξέρεις και πώς αλλιώς να αντιδράσεις και κάνεις υπομονή.  Λογικά και κανονικά το να είσαι απλά ευγενής, δεν πρέπει να σου προκαλεί προβλήματα, αλλά αντίθετα να εκτιμάται κιόλας. Το ηθικό μάθημα όμως από το πάθημα που λέγεται ζωή είναι ότι αν θες να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο, πρέπει να είσαι από αδιάφορος έως αγενής με τα προβλήματα του κόσμου, έστω κι αν δεν είναι πολύ ανθρώπινο.  Το να είσαι λίγο bad boy (BB) δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Και αυτό να γίνεται με μ...

Που δεν είναι μόνο "i want the white knight on a white horse (στην εποχη μας κάποιο sports car από τα τόσα που κυκλοφορούν)". Κάποιος τους τα έχει μάθει αυτά σαν προτυπα. Ποιός όμως; Ποιός να έχει συμφέρον από μια τέτοια "mentalite";; Γιατί να θέλει οι γυναίκες να ενθουσιάζονται μόνο με συνήθειες των ανώτερων εισοδηματικών τάξεων;;; Ήταν πάντως και realist και sexy και όσο πρέπει soft. Ναι υπάρχουν και τέτοιες και δεν είναι όλες πουριτανες, όπως τις έχουμε εμείς στο μυαλό μας και όπως όντως πολλές έτσι είναι, αλλά προφανώς όχι και όλες, διότι πάντα σε όλα τα κοινωνικά πεδία και πράγματα υπάρχουν και λίγες ή πιο σπάνια αρκετές έως πολλές εξαιρέσεις. Αυτά (τα ολίγα)!

Δεν λέω έχει τη σοφία του. "Be smart και μην πεις τίποτε" μας λέει. Θα βάλει λάδι στη φωτιά. Ο ξανθός DJ και φίλος της Κέλσα έχει τα δίκια του. Δεν θα αντιλέξω ευθύς αμέσως και σίγουρα όχι για να του πάω κόντρα. Αν πούμε κάτι τώρα, τα κορίτσια θα αρχίζουν να φωνάζουν και ποιός τα ακούει και δεν μπορούν να καταλάβουν ακόμα και αν εξηγείς. Είναι γυναίκες και δη από αυτές που ακούνε, για να πούνε το δικό τους. Δεν ακούνε, για να καταλάβουν. Ευτυχώς που δεν είναι από αυτές που θεωρούν ότι ο άντρας έχει πάντα άδικο. Πάλι καλά τυχεροί σταθήκαμε. Απλά όταν κάτι κάνει σε δυσάρεστη αλήθεια, είναι οι δικές μας από αυτές που το απωθούν σχεδόν αυτόματα με το που σε καταλαβαίνουν ότι πας να πεις κάτι τέτοιο. Με το που ψυχανεμίζονται ότι πας να πεις κάτι που δεν τους αρέσει, το ξεχνάνε πριν καν το ακούσουν. Άρα, γιατί να το πεις κιόλας; Καταλήγουμε στην κίτρινη σιωπή του φίλου μας ακόμα κι αν το ψάξεις περαιτέρω και παραπάνω. Οπότε προσωρινά δεν λέμε τίποτα και το θάβουμε. Τί κάνουμε όμως ...

Straight out of somewhere and into the essence of things with nothing but a few lines. If you can do this without cheat mode, you are a Player with a capital π. You will meet great competition up ahead if you haven't already. Love in Christian societies never changed the ancient fact that it has to come down to who is the real boss? Love always comes second. Only great players can make you forget about who is the boss and they do this only for you to realize what you are worth on your own. Can you lead without guidance? Last tip: watch out for those who call on love only to weaken your judgment. They don't have any feelings. Only care for self-preservation masked with pink color. People who truly love each other rarely need to say it. They live it every day. 

It turns out I liked her "max chill" style, which has nothing to do with me.  I usually am up to something for instance. My style I mean is either fiery or nothing. Nothing means things pass by me or are unnoticeable.  Some other times I simply don't give a damn  or don't feel like caring. Also sometimes too tired to care. Caring is an everyday job. But despite I like her "act chilly and take it slowly" attitude,  our music tastes are so different and don't collide much like the rest. Sometimes I notice that I can't even bear to listen halfway through the music of the young gens Of course, this largely depends on the artists and the energy that flows through their music. The style as the genre is not everything. But the energy within is of core importance. I see why scientists now differentiate generations on a faster scale.  People born ten years apart can totally be different or  shall we say that their differences are of significant variation? Tr...

Ήταν σαν καστανή ζαχαρή. Ήπια και συγκρατημένα γλυκιά ή ενθουσιώδης. Ακατανόητα ψύχραιμη και ήρεμη. Δεν τσιμπάει καθόλου, όπως να ανεβάζει στροφές απότομες σαν τη λευκή ζαχαρένια συγγενή της. Έψαχνα τρόπο να την κάνω να χάσει το cool της, αλλά δεν τα κατάφερνα.  Γήινη, σταθερή. Rock!!

I have forgotten about her and the rest that came with her during that period. They are nothing but a distant virtual memory now. I don't write this to play it bad. Virtual experiences don't count much for me.  I may have a mentalist's "know-how", but I am more physical. The content is more important always even in mind-fields. What matters is what you say. Which usually derives from what you think, unless someone else has whispered a little secret into your ear and gave you the answer beforehand. And what I say is simple: being physical in the Material-Mortal World (MMW) is key. Being physical is actually smart. You don't have to be necessarily an athlete. That has to do with strength and stamina. Like building a second protective layer of muscle power. This is what athletes are after. They are out for more and more "body". But these wits here come from an "office life" guy. Just normally physical can be enough. Be in contact with your sur...

Όχι τόσο για το σακάκι. Έτσι και αλλιώς εγώ είμαι τύπος casual. Αυτό που με εντυπωσίασε από άποψη ακρίβειας ήταν το υφος που απέπνεε κάτι σε "ας χαμογελασω, ενώ ο καθένας λέει το μακρυ και κοντό του στη χώρα αυτή και ίσως στον πλανήτη Γή ολόκληρο". Τελικά αυτό που μαθαίνουμε στον κόσμο των επιχειρήσεων είναι ότι όλα έρχονται και παρέρχονται και όλα επί το πλείστον είναι αναλώσιμα σε έναν αέναη -σχεδόν βαρετά επαναληπτικό- κύκλο των ίδιων καθημερινών αναγκών. Δύσκολο πολύ να κάνεις κάτι να μείνει ή έστω να ξεχωρίσει στα πεδία του χρόνου. Αλλά πολύ!

Είναι λίγο posh, όπως σνομπ, όσο παταει η γάτα, αλλά είναι καλή εν τέλει. Το καβουρι της Ηρας που έλεγε ο μύθος και τετοια. Κατά την έννοια όλοι μας περνάμε φάσεις που περνάμε ωραία στο καβούκι μας. Αλλά πρέπει μια στο τόσο και να βγαίνουμε από αυτό. Δεν τα έχουμε εδώ (εδώ όπως εναντίον) με τον Ηρακλή, όπως η μυθολογική Ήρα. Βλέπουμε τη θετική πλευρά της ιστορίας ή καλύτερα να λέμε του μύθου. Πάντως είναι αριστοκράτισσα και θέλει λίγο να της μιλάς με το "Σεις και με το Σας" παραπάνω. Πιο απλά να της φέρεσαι ωραία. Κάθε γυναίκα βέβαια -θα μπορούσε κάποιος να αντιλέξει επιτυχώς- ότι το θέλει αυτό (να της φέρεσαι like she is your princess που λένε οι Αγγλοσάξωνες), αλλά τέτοια κορίτσια ίσως ένα τσίκ παραπάνω να έχουν ένα θέμα με την αποκλειστικότητα. Ίσως πάλι και όχι και απλά να θέλουν τα ευγενή αισθήματα των αριστοκρατών να κυριαρχούν στις ανθρώπινες σχέσεις. Ίσως το posh δηλαδή να είναι απόρροια (όπως απουκρουστική αντίδραση) για τη φάση "dog eat dog" ή αλλιώς άλλο ...

Λεγόταν Natasapina όπως λέγαμε παλιά στα ελληνικά ότι είναι αυτή (η Νατάσσα) μια τσαχπίνα... και εγώ επίσης φυσικά και δεν κρατήθηκα και της είπα ότι αυτό που έκανε με το πόδι την έκανε να φαίνεται στην κίνηση απίστευτα πολύ τσακπινα. Some footwork to stare at. Αυτό! Μόνο! Αλήθεια!

Εντάξει έκανε γυναικείο νάζι και λίγο εγώ αυτά τα προσέχω. Αλλά περισσότερο μου έκανε εντύπωση ποιά το έκανε και έτσι είπα να της δείξω ότι καλά έπραξε για αλλαγή.  Από το 2012 μια ομάδα ατόμων (πολλοί ανάμεσα τους ίσως να είναι και vegans, ίσως πάλι και όχι, έτσι απλά φαντάζομαι λόγω συμπεριφοράς κυρίως και λιγότερο εξ όψεως, χωρίς να μπορώ επακριβώς να ξέρω) κάνουν καρδουλες, γιατί πιστεύουν ότι είναι καλό να αγαπάμε όλον τον κόσμο και με αυτό μαλακώνουν τα παλια και τα πολυ αγρια από περασμένες δεκαετίες.  Τα κάνουν πολιτισμένα και ήμερα.  Προκυπτει βέβαια ότι θα πρεπει να βελτιώσουμε τις καρδουλες με διορθωτικες κινησεις ανά τακτά χρονικά διαστήματα, γιατί αλλιώς θα καταλήξουμε στο φασισμό και αδιέξοδο της (πολλής) ευαισθησίας. Το άλλο άκρο. Που ήδη έχουμε φτάσει κατά κάποιο τρόπο δηλαδή.  Κατά τα άλλα είναι φοβερό να βλέπεις ένα old republic girl που το είχες στο μυαλό σου να είναι ένα πολύ άτακτο και κακό κορίτσι να κάνει τσακπινιές σαν άκακη γατουλα. ...

Όχι απόλυτα βέβαια, αλλά συνήθως δεν υπάρχει ανάληψη ευθύνης στην εποχή μας. Αν δε πρόκειται για χαζομάρα μην περιμένεις παραδοχή ούτε με σφαίρες. Οι ηλίθιοι ποτέ δεν μπορουν να παραδεχτουν τη μαλακια τους. Είναι βλάκες που συνεχώς θα επαναλαμβάνουν το ίδιο λάθος. Αγαπούν εις βάθος το ελάττωμα τους. Υπάρχουν πόλεμοι που έχουν προκληθεί από τέτοιους βλάκες τύπους με τον βλαμμένο εγωϊσμό τύπου Αγαμέμνονα που το όνομα του σήμαινε: αυτός που είχε υπερβολική μνήμη, ήτοι από τις λέξεις "άγαν" και "μνήμη" ή εναλλακτικά "ο αγάς με την πολλή μνήμη (εγωϊσμού)". Αν θες να λήξει η ηλίθια κατάσταση, μην περιμένεις να αναλάβουν την ευθύνη οι χαζοί, αλλά βρες έναν τρόπο να τους ξετρυπώσεις και να τους πιάσεις στη φάκα. Αλλιώς θα περιμένεις για πάντα. Δεν πιστεύω να είσαι και εσύ ηλίθιος και να θεωρείς ότι θα έρθουν μια ωραία πρωία και θα πούν: "ξέρεις κάτι είμαστε βλάκες, συγγνώμη!" Αν έχεις τέτοιες πεποιθήσεις, μην απορήσεις, αν οι άνθρωποι σου πουν μια μέρα,...

Είχε κατι η αδερφη της τέτοιας (η Ακριβή). Είχε κάτι απο αυτό το υλικό που απαντιέται στις πλουσιες που κάνει σε μια γοητεία άλλη απο μας τους working regulars. Ωστόσο δεν θα ήθελα να επαληθεύσω ότι οι γονείς της μπορεί και να είναι απίστευτα τσιγγούνηδες, ενώ η κόρη τους τόσο συμπαθητική. Τί απαίσια και όμως πιθανή να συμβεί αντίφαση είναι αυτή; Δεν θα είναι η πρώτη φορά πάντως. Ας θυμηθούμε τί έγινε την άλλη φορά με την Ακυλίνη που ο πατέρας ήταν "στυγνός φραγκοφονιάς". Δεν κύλισε και ιδανικά, ούτε καν απλά καλά. Πόσο μάλλον να ήθελα και πολύ καλά. Μεγάλωσε μια κόρη σκέτο μάλαμα, όμως ο ίδιος δεν ήταν και η καλύτερη περίπτωση ανθρώπου, πόσο μάλλον να τον φανταστείς σαν πεθερό σου. Δεν θα ήθελα να το ζήσω. Και έτσι έφυγα πριν καν προσπαθήσω (σοβαρά), γιατί το είδα αμέσως (από την πολλή αρχή) ότι θα έλθουν κατά πάνω μου (οι μίζερες καταστάσεις).

Ήταν μεν φινέτσατη και η μια και η άλλη, αλλά ήταν σίγουρα medium externally ακόμα και σε στεγνό mode. Πράγμα που μου έκανε εντυπωση για τέτοιες κοπελες να είναι τόσο detail orientated. Έχει κάτι cute αυτό, το να βλέπεις δηλαδή γυναίκες πιο μεγάλες να φέρονται με τόση λεπτότητα και καμιά φορά πιο μικρές να είναι πιο σκληρές έως και αυστηρές. Τον 21ο αιώνα όμως όλες οι γυναίκες ανεξαρτήτως τύπου έχουν μια ισχυρή τάση σε μια πλάγια και συμβολική επικοινωνία μέσω social media. Εδώ νοούνται κυρίως τα posts, για να εκφράσεις όσα δεν μπορείς να πεις η για να δεις, αν θα δει ή θα σχολιάσει ο αποδέκτης που σε ενδιαφέρει και τετοια. Έχει εθιστεί το κοινό. Απλά δεν μπορούν να τα πούν ως έχουν και όπως είναι (τα καθέκαστα πράγματα). Οι Aurores ήταν απλά η αφορμή για αυτό που οπωσδήποτε θα έρχόταν και η αρχή για αυτό που σύντομα και σίγουρα -και όχι απλά αργά και σταθερά- θα επακολουθήσει.

Σαν Ανώνυμη Εταιρεία. Να τον βράσω τον έρωτα που είναι τυφλός θα μπορούσε να πει κάποιος ως επιτυχημένο αντίλογο της γνωστής ρήσης από τα πεδία του χρόνου. Η μετοχή η ονομαστικοποιημένη είναι σαν τη γυναίκα που ξέρεις την αξία της. Η ανωνυμία υποκρύπτει και άγνωστο έδαφος με ποιόν έχει να κάνεις πραγματικά απέναντι σου, όπως η τύφλα από το μεθύσι σε κάνει να χάνεις τη σταθμισμένη κρίση σου.   Παρακολουθώ εδώ και λίγες μέρες το πολύκροτο διαζύγιο γνωστού ζευγαριού του θεάματος που πλέον έχει εξελιχθεί και αυτό το ίδιο σε ένα είδος δημόσιας ταινίας. Πού να πήγε τόση αγάπη και έρωτας, όπως λέμε στα ελληνικά, που πλέον βγάζουν όλα τα άπλυτα εσώψυχα τους δημοσίως; Και δεν φτάνω καν στο ευαίσθητο κομμάτι των κοινωνιών μας, το μεγαλύτερο taboo (περισσότερο και από το sex που η Εκκλησία και η κοινωνία συνεκδοχικά είθισται να το κόβει απότομα -συνήθως- από το στόμα μας σαν κουβέντα και να το δαιμονοποιεί) που δεν είναι άλλο από το χρήμα. Μόνη η αγάπη είναι σημαντική τυπικά και επίσημα....

Το να έχεις μυαλό στον κόσμο αυτό και να το λες ευθαρσώς είναι σαν να δηλώνεις μαυρος 2 και βάλε αιωνες πριν. Το προβλημα λοιπον είναι απλό. Το κίτρινο οικονομικό συστημα μπορεί να πληρωνει αδρα άλλους π.χ. τους αθλητές ή τραγουδιστές, αλλά όχι τα μυαλά. Οι τελευταίοι επιβάλλεται να χαρίζουν τις γνώσεις ή καινοτομίες τους για το καλό του κόσμου. Αστεία πράγματα δηλαδή.  Έχει κομπλεξικό δόγμα εναντίον όσων έχουν γεννηθεί με περισσότερο μυαλό από αυτο. Και είναι ευνόητο, γιατι οι κανόνες του κίτρινου γραμμικου συστήματος είναι φτιαγμένοι γυρω απο το αθλητικό μοτίβο. Ίσως ο πρώτος που τους επινόησε να ήταν και αυτός αθλητής (ή ακόμα και λαϊκός καλλιτέχνης) και έτσι θέλησε να προωθήσει τους δικούς του ανθρώπους. Ποτέ κανείς δεν ξέρει, γιατί ποτέ κανείς δεν λέει. Βλέπουμε μόνο κάτι αντιπροσώπους του λαού να ψηφίζουν τους νόμους, αλλά ποτέ δεν ξέρουμε τους αληθινούς εμπνευστές σχετικά με το περιεχόμενο αυτών. Λέγεται το οικονομικό σύστημα κίτρινο, γιατί παραπέμπει στην εποχή του χρυσού κ...

Tα πιο νέα παιδιά (γεννηθέντα από 1990 και μετά) τα κορoϊδευουν αυτά -νομίζω-. Ακόμα και η κοπέλα στο post έχει caption που τα κοροιδευει. Αντιθέτως εγώ αυτό νομίζω είναι ένα πετυχημένο revival παλιών υλικών. Ενω αλλά όχι. Revival από revival δεν είναι το ίδιο. Πέρα από μόδα, το revival συχνά επιβάλλεται για λόγους εξοικονόμησης δαπανών, καθότι η χρήση του ίδιου υλικού εξοικονομεί από πολλές δαπάνες για R&D και άλλες (φορές) γιατί είναι το μόνο υλικό που διαθέτει η επιχείρηση, ο τόπος ή και η ίδια η χώρα. Το νέο συνεπάγεται αλλαγή και έξοδα και αυτό δεν αρέσει σε ορισμένους. Το νέο είναι αλλιώς και κάποιοι την έχουν δει ότι το παλιό είναι πάντα πιο καλό. 

Γιατί τα κοστολογουν 16.36€ άραγε;;; Εμφανισιακά αξίζουν όσο αλλά. Είναι σαν να τα υποτιμούν, αλλά πρόκειται για μικρή μείωση αξίας. Αντικειμενικά ήταν ωραίο προϊόν. Και η τιμή που είναι χαμηλή θα έπρεπε να θεωρείται κάτι θετικό με την έννοια ενός προσβάσιμου και προσιτού προϊόντος που μπορεί να κάνει αριθμούς στις πωλήσεις. Όμως ξέρουμε ότι θα περάσει από μέσα μας η σκέψη ότι για να είναι φτηνό ή αλλιώς οικονομικό, δεν θα είναι και καλό με την έννοια του ανθεκτικού. Σίγουρα από την άλλη όψη του νομίσματος, αν κάτι παραείναι ανθεκτικό, χαλάει και την όρεξη για shopping. Η υπερβολική αντοχή αντιστρατεύεται την ανανέωση στην αγορά και πρέπει να επιφυλάσσεται μόνο για αντικείμενα που στον καθένα μας σημαίνουν λιγάκι κάτι παραπάνω. Εγώ μπορεί να προσθέτα κανα διακριτικό παραπανω, γιατί είμαι λίγο των χτυπητών αξεσουάρ γενικά. Αλλά και έτσι όπως είναι, θεωρούνται ωραία. Αντικειμενικά και πάλι υπογραμμίζω!  Είχε λοιπόν σχέση η χαμηλότερη τιμή με την ποιοτητα υλικων, οπότε υπάρχει λογικός...

Όταν το αγόρασα ήταν ένα ήπιο ροζ τριαντάφυλλο, τώρα όμως έγινε κόκκινο του DareDevil. Και άργησε κάπως να ανθίσει. Προς το τέλος της Άνοιξης.  Αυτό έχει γίνει και με αλλά φυτά π.χ. με τις φωτιές, αν και πλεον δεν υπάρχουν πια.  Κάηκαν από τα χιόνια του χειμώνα (Χχ). Για την ιστορία ξεκίνησαν κίτρινες, αν θυμάμαι καλά και στην πορεία και αυτές τράπηκαν σε κόκκινες. Δεν ξέρω που μπορεί να οφείλεται αυτό! Ο ανθοπώλης ήταν πάντοτε κάτοικος της ίδια γεωγραφικά περιοχής, οπότε δύσκολο και χλωμό να αποδοθεί σε διαφορετικές τοπικές συνθήκες και εξωγενείς παράγοντες κλίματος.  Ίσως ο λόγος να είναι μονομερώς ψυχολογικός και να επηρεάστηκε από τον αγοραστή και ιδιοκτήτη- νέο κύριο του, ο οποίος, όταν το είδε, κάπως το ξεχώρισε, γιατί ήταν στην ακμή του καλά φροντισμένο από τον γεωπόνο και ίσως γιατί προεξείχε λίγο περισσότερο από τα υπόλοιπο τοποθετημένα πλησιέστερα. Σαφώς και λοιπόν σκέφτηκα ότι (είναι) ώρα για μια αγορά ακόμη και να το πάρω με μεταγραφή μέσα από τον σωρό στο ανθ...

Κάτι άλλο που κάνουν συχνά οι εταιρείες που συγχρόνως αποδεικνύει και μια κεκρυμμένη μονοτονία στη συλλογιστική τους περί προσέγγισης των πελατών είναι ότι βάζει τους celebs στον ίδιο ρόλο "ξανα και ξανά". Η λογική πίσω από αυτήν την πρακτική είναι σαν να λέει ο αντζέντης στον αστέρα: "ο κόσμος σε γουστάρει σε αυτόν τον ρόλο, οπότε κάνε το συνέχεια!". Η σίγουρη επιλογή θα έλεγε ένας τρίτος παρατηρητής. Θα έλεγα όμως ότι μπορεί να κάνει "backfire" και να μας προκαλέσει μια αντίδραση του τύπου (από μέσα μας ή και απ' έξω) που ακούει στις εξής λέξεις-φράσεις: "σε φάση ωραία είχες μια επιτυχια και το επανέλαβες μια, δυο, μην μας τα πρήζεις κάθε λίγο και λιγάκι με το ίδιο στιλ! Βαριομαστε!! Θέλουμε (ο κόσμος-το κοινό) εναλλαγή!".  Τουλάχιστον μια πρώτη μέτριας έντασης θεραπεια είναι να μην επαναλάμβανουν το ίδιο μοτίβο τόσο συχνα. Να το πεθυμήσουμε και λίγο. Να το ξεχάσουμε προς το παρόν, για να καταλάβουμε κιόλας την αξία του. Ή να διαπιστώσο...

Είχε ένα ωραίο ουρανό εντελώς μεστο, μπλε απογευματινό και ένα λεπτό φωτεινο φεγγάρι (σε απόχρωση ασπροκίτρινου φθορίου). Τι μας διδάσκει αυτό;;; Μα φυσικά ότι ο ουρανός είναι ωραίος και σε αλλά μέρη της γής εκτός από τα προβαλλομενα στα μέσα. Δεν πήρα φωτογραφια, γιατί δεν είχα μαζί μου κινητό και γιατί είναι χαζό να αποτυπώνεις τα πάντα. Ούτως ή άλλως η μηχανή δεν μπορεί να αποδώσει (ή μόνο σπανίως) την εικόνα, όπως είναι στην αληθινή ζωή (αλλιώς ζείς ή βλέπεις μέσα από τον φακό και αλλιώς έξω από αυτόν). Έτσι μετά που άραξα παρέα με την γάτα μου δεν ξαναβγήκα έξω να κάνω λήψη, άσε που βαριόμουν (πολύ...) κιόλας να φωτογραφήσω. Προσπάθησα απλώς να θυμάμαι την εικόνα!! Τον ουρανό τον προσεξα, όταν βγήκα  να ελέγξω κάτι ασχετο που θα μπορούσα και να αποφύγω η να αδιαφορήσω. Καμιά φορά η αγγαρεία μπορεί να οδηγήσει σε θησαυρό και σε ανακάλυψη που δεν περιμένεις.

Ξαναπεταξε η βουκαμβιλια και με χαροποίησε πολύ. Έγινε ένα σιωπηλό κλικ χαράς μέσα μου που λίγο εξωτερικεύτηκε, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ήταν κάτι σημαντικό για μένα. "The dead can rise again, if something is left within". Σκέφτηκα κιόλας να βάλω να ακούσω το παλιό CD "Dead can dance". Απλά συνειρμικά χωρίς να έχει εντελώς κανονικό νόημα, ούτε η πρώτη πρόταση στα αγγλικά, ούτε η δεύτερη πρόταση (σαν πρόταση μουσικής). Για τον ιβισκο δεν ξέρω, γιατί κατάγεται από Ασία μεριά και γενικα η φάση της Ασίας είναι τα ότι πάντα βαίνουν σε πιο βαθιά κλίμακα από τα συνηθισμένα, οργανώνονται πιο περίπλοκα σαν κινούμενη άμμος κάπως και γενικα με δυό λέξεις απλά: "πιο πολύ...", έχουν δηλαδή ένα θέμα με τον συγκριτικό βαθμό. Με το περισσότερο. Είναι σαν κυνηγάνε πάντα το περισσότερο στα πάντα. Θα του δώσουμε χρόνο πάντως, γιατί είναι βασιλικό φυτό στην εμφάνιση. Απλά κάπως δυσκολεύεται φαίνεται με το εύκρατο κλίμα της Μεσογείου και εννοώ ότι κάνει και χειμώνες δυ...

I could go along with most of the stuff she does. Like compromise. She is a bit bitchy in the way she approaches people, but not truly bad inside. More like abrupt. But this thing she said kind of hit me. I won't write it down. Let's see, if she meant it in time. You can't be diplomatic forever, even if you don't truly want to bother with fuss other people are dealing with in their lives. I am not talking about the fact you need to care, so they will care back. It is not just that. Maybe it will be reciprocated, maybe it never will. Humans just don't care, because you did. Does not work that way. The spark of interest within them about you or others is usually located in other fields and it can be even more complicated than the fact some tend to simplify it and concetrate it in simple goals they may have. No, what I worry about is what will happen, if she truly works in mysterious (dark and obscure) ways (like a spy)! What/Who could get in her way from one day turni...

Οι μεγάλοι-υψηλοί τιμολογητές των κοινωνιών μας φαίνεται να είναι αγρότες στη ψυχή και μοιάζουν να τα έχουν λίγο χαμένα. Αυτοί είναι ικανοί να ανταλλάξουν ένα μάτσο σταφυλια με διαστημόπλοιο και να το θεωρήσουν δίκαιη ανταλλαγή. Τί θέλω να πώ με αυτό; Ότι οι τιμές των τροφίμων έχουν πάει στο Θεό που λέμε στο προφορικό. Με 5 ευρώ στο σουπερ μαρκετ αγοράζεις πολυ λίγα και φαγωνονται σε μια μέρα δυο. Με 5€ μπορείς να πάρεις και δαχτυλίδι από πλανόδιο πωλητή που όπως και να έχει είναι προϊόν μεταλλουργίας. Κάποιος έσκαψε σε ορυχείο κάποτε, για να δημιουργηθεί. Δεν μπορεί να έρχεται ο αγρότης και να λέει ότι η δική του δουλειά είναι πιο σκληρή. Και ακόμα ο αγρότης πουλάει κάθε μέρα. Ο χρυσοχόος κάθε πόσο συχνά πουλάει; Ποιός αληθώς πρέπει να πουλάει ακριβά; Αυτός που πουλάει κάθε μέρα ή αυτός που πουλάει μια στο τόσο; Και πρέπει λογικά να ζήσει με όσες πωλήσεις έκανε. Όλοι έχουμε δαχτυλίδια ή άλλα κοσμήματα για μια ζωή. Έχουν κάνει την απόσβεση τους και με το παραπάνω. Αλλά τρώμε κάθε μέρ...

Θα υπάρξει δορύλατη επιβολή. Εχουμε αφήσει και μας κυβερνάνε ένα μάτσο ανθρωπάκια. Ναί φυσικά και τα προβλήματα μπορούν να επιλύονται με κανονικές μεθόδους. Τί γίνεται όμως όταν υπάρχει αδιαφορία ή απροθυμία για συνεργασία; Μια είναι η λύση τότε, αν κανείς θέλει να προχωρήσει παρακάτω. Θα συγκρουστούν οι βουλήσεις και συνήθως αυτό γίνεται με τον παραδοσιακό τρόπο. Το να γίνει απολίτιστος κανείς είναι το μόνο λογικό, όταν οι πολιτισμένοι έξυπνοι εκφεύγουν τεχνηέντως και πλαγίως των υποχρεώσεων τους. Τα δικαιώματα του άλλου όντως τελειώνουν εκεί όπου αρχίζουν τα δικά μας και αμφότερα πρέπει να υπακούν στη γνώμη τη πιο λογική. Και πιο λογική είναι η σωστή, η δίκαιη και η αντικειμενική και πάντα σύμφωνη με τα χρηστά ήθη. Δεν μπορεί ο άλλος (ο θύτης) να έχει καταλύσει κάθε έννοια αξιοπρεπούς συμπεριφοράς και να αξιώνεται από το θύμα να είναι ήρεμο και πολιτισμένο. Η λογική είναι μια, όταν δεν παίρνουν με το καλό, τους το επιβάλλουμε. Δεν περιμένουμε, εκτός αν το να περιμένεις μπορεί να φέρ...

Το μεγάλο μέτρημα περιγράφεται με φράσεις του τύπου: "τι έκανες εσυ για μένα και τι θα κάνεις εσυ για μένα τώρα;" και αλλα παρόμοια από ανθρώπους που έχουν την τάση να μετακυλιουν ευθυνες. Στην πραγματικότητα θέλουν μόνο να απολαμβάνουν και να μην προσφερουν. Ο καθένας θέλει να συμπεριφέρεται σαν Λόρδος ή Ανατολίτης δυνάστης. Φυσικά θα υπάρχουν και τέτοιοι στις κοινωνίες, αλλά και αυτοί κάτι πρέπει να κάνουν και σίγουρα δεν γίνεται να έχει την απαίτηση να είναι ευγενής-αρχηγός ο καθένας. Συμπεριφέρονται σαν γυναίκες με την παλια έννοια, όταν οι γυναίκες απλώς κάθονταν σπίτι και μεγάλωναν τα παιδια με τους πόρους που εισέφερε ο συζυγος. Και καρπώνονταν όλο το εισόδημα. Έκαναν δηλαδή τη διαχείριση, παρά το ότι οι ίδιες δεν το κέρδιζαν. Υπάρχει σχεδόν απόλυτος ωφελιμισμός σε σημείο που κατά τη γνώμη μου και όσων έχουν στοιχειώδη σχέση με τα χρηστά ήθη δεν είναι κάν όμορφο. Αυτό αφορά άντρες-γυναίκες, αν και οι τελευταίες συχνά (όχι φυσικά πάντα και ανεξαίρετα) έχουν μια τάση να ...

Ο τίτλος αυτος περιγραφει την ψυχολογία πολλών τον 21ο αιώνα. Έχουν τη λογική του Φαινεσθαι και όπως λέγαμε στα παλαιά ελληνικά (δεκαετία '90 και πριν) είναι μέσα τους γλάστρες, κοινώς καλοί μόνο για διακόσμηση, ωστόσο δεν παύουν να το παίζουν μάγκες και ότι έχουν και αγριάδα μέσα τους. Αυτή ειναι η ψυχολογία τους. Οι ξένοι στοχαστές στον τομέα της ψυχολογίας το λένε αυτό και "passive-aggressive". Εγώ θα προσέθετα και "competition" (να γίνει τρίπτυχο), αν και συνήθως ο επιθετικός είναι εξ αρχής και ανταγωνιστικός, αλλά όχι απαραίτητα. Επίσης, πολλοί τύποι ανθρώπων, αν και δεν έχουν ιδέα από (κάθε είδους) μάχες της ζωής, θέλουν να το παίζουν σκληροτράχηλοι από αυτούς που δήθεν "όλα τα σφάζουν, όλα τα μαχαιρώνουν και τίποτα δεν μας πτοεί, ούτε φυσικά καταβάλλει". Ενώ οι ίδιοι δεν είναι καθόλου έτσι. Αλλά έτσι επιδιώκουν να φαίνονται. Είναι ένα παιχνίδι ψεύτικων εντυπώσεων, μια τεράστια μπλόφα φόβου και όποιος την χάψει που λέγαμε στην παλιά ελληνική καθ...

Η ενέργεια μας βρίσκει πάντα τον κατάλληλο υποδοχέα αντίδρασης. Η ενέργεια πάντα ξέρει τι κανει. Απλά εμείς δεν μπορούμε πάντα να ακούμε την αλάνθαστη αλήθεια της. Και έτσι κάνουμε τρελά πράγματα, ενώ αληθώς τα πράγματα είναι απλά και θα μπορούσαν να επιλυθούν κανονικά. 

Τώρα είμαστε άλλου, αν και συχνά νιώθουμε ότι, επειδή οι άλλοι δεν εξελίσσονται, μας τραβάνε πισω σαν μαυρη τρυπα. Η αλήθεια είναι ότι δεν θέλουν να δουν κάτι άλλο πέρα από αυτό που ξέρουν. Επίσης είναι αλήθεια, όμως, ότι η μαύρη τρύπα τους δεν είναι άτρωτη, όπως τη νομίζουν. Όχι μόνο όλη αυτή η μαύρη ύλη μπορεί να λειτουργήσει σαν καύσιμη ύλη ωσαν το πετρέλαιο στον υλικό κόσμο, αλλά μπορείς να τη μολύνεις και εσύ, να σπάσεις κομμάτια της, για να μπει λίγο φώς να δούνε τα μάτια μας επιτέλους την αλήθεια μέσα σε αυτόν τον αχταρμά ρευστότητας που τη χαρακτηρίζει. Να της πετάξεις άσπρη λάσπη. Η αλήθεια δεν χρειάζεται να είναι εντελώς σκέτη. Δεν ανήκω σε αυτούς που είναι τόσο αυστηροί. Αλλά μη το γρασάρουμε υπέρ του δέοντος. Δεν κάνει! Για μας τους ίδιους πρώτα από όλα. Δεν πρέπει να ζούμε με την πλάνη, αγκαλιά με την άρνηση. Αν πρέπει για τον ένα ή άλλον λόγο να φερθούμε σαν χαμαιλέων, σαν λιοντάρι που ξεκινάει με το να έρπεται σαν φίδι (από τα χαμηλά), μη μείνουμε εκεί, αλλά να σηκωθού...

Από το 2012 ξεκίνησε μια τάση στον κόσμο πολλοί να σχηματίζουν καρδούλες με τα χέρια τους σαν σύγχρονοι Απόστολοι του ΙΧ ανανεώνοντας το παλιό κήρυγμα "Αγαπάτε αλλήλους". Εντάξει δεν είναι ότι αυτή η φράση είναι εσφαλμένη, διότι ιδεοληπτικά το καλό της κοινωνίας επιδιώκει, μπορεί όμως να σταθεί ρεαλιστικά και είναι αυτό που όντως συμβαίνει στην καθημερινότητα; Μπορεί πραγματικά το θεμελιώδες του εγωϊστικού χαρακτήρα της ανθρώπινης φύσης να αλλάξει; Μήπως απλώς τώρα ζητάει επιπλέον και αγάπη, ενώ πριν αποζητούσε μόνο λεφτά, φήμη, δόξα κλπ (σκέτα χωρίς καρδούλες). Τί πραγματικά συμβαίνει μέσα μας; Η εξαίρεση ορισμένων δεν είναι ποτέ ο κανόνας. Γίναμε όλοι τόσο καλοί ξαφνικά και έχουν τόσο αλλάξει μέσα μας -ως προς τις αληθινές επιδιώξεις- τα πράγματα συγκριτικά με το παρελθόν; Τότε, γιατί εξωτερικά αλλάζουν τόσο λίγο; Και αν οι πιο πολλοί είναι τόσο καλοί σαν αθώοι ποιμένες πράγμα που ηθικά είναι έννοια ποιοτικά ανώτερη του δικαίου, τότε είναι δυνατόν λίγοι (κακόβουλοι) που δήθ...

Κάτι τέτοιο μου έβγαλε ένα κομμάτι τυρί που έφαγα, μάλλον γαλλικής προελεύσεως. Απλωνόταν στο στόμα, αλλά πολύ έντονα όμως και η γεύση του είχε κάτι από "unreal power". Αυτό... μόνο! Ααα...και ακόμα ότι: από επίγευση για ώρα ένιωθες ότι πριν από κάποια ώρα έφαγες. Δεν σε άφηνε να ξεχάσεις εύκολα ότι το φάγες και το έκανες μια χαψιά με μια, δύο δαγκωματιές. Σε ανταμοίβει με διάρκεια στην αίσθηση.

Jaro is truly the wittiest among them all, while Nuta and other teammates tend to be so good and moral, they end up almost naive. I like Jaro. A bit too bulky in his manners, as he is forced to hunt big-size enemies, but I like the competitive concept he brings in hunting down his enemies. In the end, it is truly about, who will be giving the orders to the rest. The crowds demand to be guided. And as history has proven the smarter the hunter the deadliest he is. In this microcosmos game of our days, we can turn detail to our favor all along accepting the global tendency to size augmentation one step at a time. Two can play that game, when you decide you are no longer, in the beginning, playing for fun. If you are up for a challenge, try playing to win for a change. You will see a big difference in every aspect of your life. 

The guts she has to dare to show a bit of tummy, when everybody gets so obsessed in being super flat or super muscly. And her partner in crime actually, the one with the flashy facial expression. They both look good actually. One could say the one brunette looks more serious somehow. More dark or perhaps more realistically stable in her approaches. The other one (we could call her revitalized brunette n. 2) is more of a "I am happy on a daily basis" kind of person. Both styles are good and sort of renovating the earthly female style, but what is more important from my point of view is these chicks talk about what is going on inside them, so it gets more interesting than checking out only their body and face. It feels holistically interactive being around them. Like a sexy Yoga class.  

Είναι λίγο μουτρού, αλλά όχι πάντα. Προσπαθεί. Αυτή θα έλεγα ότι είναι περισσότερο σαν υβριδική. Κάπου στο μεταίχμιο θετικού προσήμου και αρνητισμού-σνομπισμού. Και πάει λέγοντας η λίστα με άλλες που στην ακμή τους είναι σαν αυτή.  Με τα κορίτσια της Παναγίας είναι καλό να είσαι πολύ προσεκτικός πάντως. Η μάνα-πρότυπο τους είναι σαν black widow και ξέρουμε τι κάνουν αυτές οι αράχνες στα αρσενικά, όταν περασουν τα μέλια του ενθουσιασμού. Γιατί οι σχέσεις δεν είναι σπρίντ, αλλα μαραθώνιος.  Η άλλη που μου δείχνεις πάντως είναι μια Ελληνιδα κάπως πιο χαρούμενη. Πάλι καλά που υπάρχουν ακόμη και τέτοιες!  Στις ΗΠΑ ψάχνουν για την αντιύλη (κάποτε κάτι τέτοιο έλεγαν τουλάχιστον...). Θα είχα να τους πω το εξής: ελάτε Ελλάδα και θα δεις ότι υπάρχει αρνητική, ψυχολογική, κοινωνική αντιύλη. Είναι τοπικόν ίδιον. Είναι λες και οι περισσότεροι εδώ διακρίνονται από μια νοοτροπία λες και έχουν αίμα με ρέζους αρνητικό (σαν να κυλάει στις φλέβες τους εγωϊστικός αρνητισμός). Όσοι είμασ...

Πριν λίγες μέρες έδειξα στον ανιψιό το παιχνίδι μου στο κινητό. Πρόκειται για παιχνίδι με υπερήρωες από κόμικς κλπ. Το παιδί αποκάλεσε τον Venom "μαύρο φίδι" και τον Carnage "κόκκινο τέρας". Μα στην ουσία αυτό δεν είναι; Η απλότητα της αλήθειας πάντα δύναται να προέρχεται από τα παιδιά. Πρόσεξε επίσης τον χαρακτήρα "Ghost rider", γιατί είναι σκελετός και το αγαπημένο παιχνίδι του ανιψιού από τα τόσα που έχει, είναι ένας ακέφαλος σκελετός τύπου playmobil. Μπορείς να πεις ότι θυμίζει λίγο και την ταινία "ακέφαλος καβαλάρης" από τα παλιά για όσους θυμούνται. Παίζει με αυτοκινητάκια, παίζει και με άλλα, αλλά αυτή τη φιγούρα την έχει σε ιδιαίτερη εκτίμηση και της δίνει αξία. Την επόμενη φορά μου είπε ότι θέλει να παίξει περισσότερο, όπως τον άφησα και του έδειξα λίγο σήμερα (να παίξει) και έτσι πήρε μια γεύση από παιχνίδια που οπωσδήποτε και αυτός θα παίζει στα επόμενα χρόνια που θα μεγαλώσει περισσότερο. Ακόμα δεν έχει smartphone. Αυτά!

3H  as 3hrs or Triple Hydrogen. The gen of water 💧 is no easy to earthly characters, who on the one part are fascinated by the momentum of the element of water, which is completely contrary to the immobility of a rock, on the other hand -"though"- are afraid of it, as they know it can turn to something more dangerous. Under certain circumstances, the water can even turn into fire. In any case, the sea is never always angry. You cannot say the same for a bull. The animal sees red and always goes for it, no matter how many fellow bulls have died in the arena before. For the sake of realistic precision the earth fears truly water and especially fire, only if they are of a larger scale than usual. Nothing is exactly completely fire or waterproof. If that were the case, a meteorite would land whole on the surface of the Earth without diminishing in volume (the difference in depth is key). Too much water is trouble indeed, but then again we could go live underwater (extreme scen...

Λοιπόν στην εποχή μας (21ος αιώνας) η αγάπη είναι το νέο δόγμα. Κάτι που επινοήθηκε από το παρελθόν ξανά με νέα τροπή. Λοιπόν και προ ΙΧ οι άνθρωποι φαντάζομαι ότι αγαπούσαν. Είναι απόλυτα φυσικό να αγαπάς, αλλά είναι εξίσου απόλυτα φυσικό να μη δίνεις και τόση σημασία μόνο στην αγάπη. Αυτό δεν σημαίνει ότι την απαξιώνεις (σαν αυτοτελή αξία), αλλά ότι απλά ακολουθείς τη φυσική τάση μέσα σου που έχει προδιαγράψει η ανθρώπινη φύση σου.

Και αυτήν την πρόσεχα αρκετά, αν και δεν είχα ποτέ δείξει κάτι έως τώρα. Ουτε έχει σημασία που δεν την κάνω follow, αφού εξάλλου ο account της είναι αρκετά για "Fashion Fanatics". Έχει μια ομορφιά ιδιαίτερη που ενισχυεται από το υφος της.  Από αυτήν την εσωτερική ενέργεια που ζωγραφίζει το πρόσωπο. Γιατί σαν τα χαρακτηριστικά της σκέτα.... και άλλες έχουν τέτοια...

Στο οικονομικό συστημα της εποχής μας, αν και από πάντα στην ουσία επί το πλείστον, υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξυ εργαζομένων και πλουσίων. Δηλαδή δεν υπάρχει απλά διαφορά, αλλά υπερεκθετική σε σημείο που σε κάνει να αναρωτιέσαι συχνά, αν βγαίνουν τα νουμερα στους λογαριασμούς από τις πωλησεις η απλά τα άτομα κάνουν ότι διανομή θέλουν με το "πηγαδι από χρυσαφι" που έχουν στην κατοχή τους. Μια τέτοια αυθαίρετη διανομή είναι όταν π.χ. οι τράπεζες διαγράφουν χρέος και σου δίνουν νέο δάνειο για "ξανά από την αρχή". Ένας λόγος που έγινε το Bitcoin είναι και για τον πληθωρισμο που επαυξάνεται κάθε φορά από το χρήμα που τυπώνουν κυβερνήσεις. Στα "Goblins Gold Clans" δεν αρέσει καθόλου η χημεία στο χρήμα π.χ. "να τυπωνεις χαρτονομίσματα" (μολονότι σε άλλες κοινωνικές πτυχές δεν εναντιώνονται στην αλχημεία) και είναι σταθερά υπέρ της Οικονομικης Δογματικης Ορθοδοξίας. Αυτο που κάνει η Γερμανία είναι ένα έξοχο παράδειγμα σκληρής ορθοδοξίας της οι...

Πραγματικά εχω δει πολλα ωραία ματια σαν και εκείνης που όλοι τα εκθειάζουν λες και δεν υπάρχουν άλλα ωραία μάτια στον κόσμο. Και γιατί ωραία να θεωρούνται σύμφωνα με τις τάσεις (τάχα επίσημα) μόνο τα γαλάζια μάτια; Εγώ προσεξα όλες τις υπόλοιπες κινήσεις της πιο πολυ. Δεν τα καταλαβαίνω τα άτομα που παθαίνουν μια ψύχωση με τα βλέμματα. "The eyes never lie" και τέτοια... "Don't bet on it" είναι να τους απαντήσεις. Συνήθως στον υλικό κόσμο οι μορφασμοι του προσώπου έχουν πιο πολυ σημασία από τα μάτια. Για τα μάτια λένε επίσης ότι είναι ο καθρέφτης της ψυχής, εγώ όμως θεωρώ αυτή την ενέργεια μέσα μας που αποκαλούμε συνήθως ψυχή, σαν κενό γράμμα που διαπλαθεται από τις εμπειρίες και άλλους παράγοντες κατά τη διάρκεια της ζωής μας. Μην ξεχνάμε κιόλας εκείνο το τραγούδι από τα παλιά που έλεγε "μάτια που κλαίνε, μην τα πιστεύεις" και πιο παλιά ακόμα εκείνο το τραγούδι που δήλωνε τη πολύ σημαντική σοφή ρήση ότι: "χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια, μόνο τρό...

 Τα ψηλά βουνά του θεού κρύβουν αχνά σχήματα πυραμίδας μέσα τους.

Αυτόν τον μορφασμό τον είχε κάνει πρώτα μια κάποτε διάσημη μοντέλα που τώρα όμως οι πιο πολλοί έχουν λησμονήσει. Ποιός θυμάται τώρα ποιός έκανε πρώτος κάποτε κάτι; Αληθώς πολλά ξεχνιούνται στο πέρασμα του χρόνου, ακόμα και πράγματα που δεν θα έπρεπε να ξεχνάμε με τόση ευκολία. Τώρα, η "ψαρόφατσα" έχει γίνει ξανά της μόδας συνοδευόμενη με αναστεναγμό από τις millennials chicks. Και καλά σαν περιγραφικό επιφώνημα σε φάση "ουφ δεν μπορώ άλλο". Εισέπραξα και εγώ ένα τέτοιο μια μέρα. Δεν πιεζω εγω καταστασεις. Απλά έχει πλακα να σε βλέπουν ολίγον τι γέρο μετά τα δέυτερα -άντα. Το να σου μιλάνε με ευγένεια, όμως, δεν είναι κακό.

Προκύπτει από τις λέξεις automatic or autobots και elves (ξωτικά). Δηλαδή μιλάμε για τα άτομα που αυθυποβάλλονται στην μαγεία της έντασης και συγχρόνως μπαίνουν στον αυτοματο και δεν σταματάνε. Ούκ ολίγες φορές είναι επιεικώς ανυπόφορα πλάσματα. Το μεγάλο σφάλμα που μπορείς να κανεις είναι να τα υποτιμήσεις ως ασόβαρα που είναι και να θεωρήσεις ότι είναι σαν φιλικά και ακίνδυνα ξωτικά που μόνο θέλουν να σπάνε πλάκα. Αντιθέτως είναι ξωτικά σαν σαρκοφάγα φυτά που η μέθοδος κυνηγιού που εφαρμόζουν είναι να μαλακώνουν ποικιλοτρόπως το θήραμα π.χ. με αστεία. Και ξαφνικά μια μέρα "τσαπ" θα σε κόψουν εκεί που κάθεσαι. Τόσο απλά! Χωρίς προειδοποίηση κιόλας!

Καταλαβαίνεις ότι κάνεις παρεα με αντίθετες (από τη φυσική σου τάση) κοινωνικές φυλες, όταν βλέπεις την εικόνα μιας πεοκλητικής vegan και σκέφτεσαι τα "σεντόνια γραπτών αναλύσεων στα stories" και καθόλου δεν σε νοιάζει για το αρνί που χαϊδεύει. Να μου πεις -μονολογώντας- ξεχασα ότι ο αντίλογος θα ήταν ότι πρεπει να σε αφήνει παγερά αδιάφορο λίγο (ή και πολύ) έκθετο δέρμα (θα έπρεπε να ισχύουν αυτά περί δυναμης κλπ τέτοιες βλακείες που λένε). Βάζω στοίχημα ότι η συγκεκριμένη όχι μόνο θα παρατούσε τις veganies, αν έκανε παρεα με άλλες meatlovers παρεες, αλλά θα κοιτουσε πίσω και θα έλεγε "μα τι πίστευα τοτε η αδαής;". Απλά δεν το ξερει από την πολλή πλυση εγκεφάλου που έχει υποστεί από το συστημικό υποσυνείδητο κεραυνό και έχει γίνει υπέρ του δέοντος πολιτισμένη. 

She has a cool signature move!Indeed😏!! But when they talk I notice closer, because it is like you learn what you get on the inside. Maybe because I talk as well. But I always thought the connection within more important. It does not matter what they say. It is not a contest. As long as they say something.