Στην πορεια άλλαξε

Όταν το αγόρασα ήταν ένα ήπιο ροζ τριαντάφυλλο, τώρα όμως έγινε κόκκινο του DareDevil. Και άργησε κάπως να ανθίσει. Προς το τέλος της Άνοιξης. 

Αυτό έχει γίνει και με αλλά φυτά π.χ. με τις φωτιές, αν και πλεον δεν υπάρχουν πια. 

Κάηκαν από τα χιόνια του χειμώνα (Χχ). Για την ιστορία ξεκίνησαν κίτρινες, αν θυμάμαι καλά και στην πορεία και αυτές τράπηκαν σε κόκκινες.

Δεν ξέρω που μπορεί να οφείλεται αυτό! Ο ανθοπώλης ήταν πάντοτε κάτοικος της ίδια γεωγραφικά περιοχής, οπότε δύσκολο και χλωμό να αποδοθεί σε διαφορετικές τοπικές συνθήκες και εξωγενείς παράγοντες κλίματος. 

Ίσως ο λόγος να είναι μονομερώς ψυχολογικός και να επηρεάστηκε από τον αγοραστή και ιδιοκτήτη- νέο κύριο του, ο οποίος, όταν το είδε, κάπως το ξεχώρισε, γιατί ήταν στην ακμή του καλά φροντισμένο από τον γεωπόνο και ίσως γιατί προεξείχε λίγο περισσότερο από τα υπόλοιπο τοποθετημένα πλησιέστερα. Σαφώς και λοιπόν σκέφτηκα ότι (είναι) ώρα για μια αγορά ακόμη και να το πάρω με μεταγραφή μέσα από τον σωρό στο ανθοπωλείο από όλα αυτά τα παρόμοια ή και διαφορετικά που περιμένουν να πουληθούν και να αγορασθούν σαν ξεχασμένες καλλονές νύφες στο ράφι. 

Απέκτησε έτσι από τη μία στιγμή στην άλλη νέο, κανονικό σπίτι δίπλα στα υπάρχοντα κόκκινα γεράνια και ανθεκτικά στον χρόνο πράσινα παχύφυτα-κακτοειδή, οπότε και αποφάσισε προς τέρψιν του (δηλαδή εμού του γράφοντος) να υιοθετήσει το χρώμα-σήμα κατατεθέν του που δεν είναι άλλο από το έντονο κόκκινο.

Έγινε και αυτό ακόμα μια γλάστρα στον προαύλιο χώρο. Δεν θα τον έλεγες κήπο με την κλασική του όρου έννοια. Περισσότερο μερικές γλάστρες μαζί που κάνουν κάτι σαν πράσινη ομάδα υποδοχής για τον επισκέπτη και τον ίδιο τον μόνιμο ένοικο.