Η λίστα σε όλα συνήθως καταλήγει να είναι μακρυά

Η λίστα για τα ψώνια, (η λίστα) για τα άτομα που πρέπει να βάλεις στη θέση τους, για τις γυναίκες που πρέπει να γνωρίσεις κοκ είναι σαν τη ζωή μας. Ξεκινάς κοφτά μέ ένα, δυό πράγματα, το κρατάς για λίγο σε περιορισμένο επίπεδο, ας το πούμε μονολεκτικά και επιρρηματικά "χαμηλα", και μετά προσθετεις και αλλά και το φοβερό δεν μπορείς και πολύ να συγκρατήσεις τον εαυτό σου από το να μην προσθέσει, καίτοι οι ποροι λίγοι, αλλά οι επιθυμίες όμως πολλες. Πάντως, όταν βλέπω μετά τι αγοράζω, όλα λίγο πολυ τα χρειαζόμουν. 

Και ναι σε κάποιες κατηγορίες αγορών εχω ψιλοξεφυγει λίγο σε φάση using the payroll to buy nice gadgets e.g men jewels κάτι που η καθεστηκυια Τάξη δεν προτεινει να κάνουν οι εργαζόμενοι της και μάλιστα ισχυριζεται ότι τη διαφοροποιεί κιόλας από τους workers, οι οποίοι νοιάζονται μόνο να καταναλώσουν, ενώ οι πλουσιοι να επενδυσουν. Θα έλεγα ότι εκτός από κάποιες περιπτώσεις όντως δογματικών πλουσίων, οι οποίοι είναι οικονομικά μονήρεις πολύ, οι περισσότεροι εύποροι έχουν αρκετά μέσα και για να καταναλώσουν και για να επενδύσουν ή αποθησαυρίσουν εν γένει. 

Overall Δεν το παραεκανα και παρα πολυ. Αλλά καταναλωσα. Σπατάλησα μέσα (λεφτά). It felt good. Αυτή η υλική ενασχόληση που ενεργοποιεί ψυχική ευχαρίστηση. Πρώτα καταναλώνεις και όταν χορτάσεις βάζεις στην άκρη. Απλό! Και μόνο αυτό (σαν νόημα)!