KSpiLtalking

Στο τέλος της ημέρας με ένα μπλε βετέξ καθαρίζουμε τα  leftovers από τις γκρίζες ζώνες ανακάλυψης. Στις ζώνες αυτές που είναι οιονεί αριστερές συχνά τα εντοπιζόμενα εκεί άτομα καταπιάνονται με να κάνουμε τα πράγματα "έτσι και γιουβετσι" και όχι οπως ειναι εργοστάσιακα (πέρασα και εγώ από αυτή τη φάση των εναλλακτικών εκδοχών) και συχνά τα βλέπουν όλα άσχημα στο συστημα (οχι ότι δεν υπάρχουν κακώς κείμενα και μάλιστα μερικά και ιδιαιτέρως κακά), αλλά οι πιο πολλοί απο αυτους ειναι παντελώς απορριπτικοι της πραγματικότητας χωρίς να δίνουν εναλλακτική. Έτσι, στο τέλος της κάθε ημέρας μένει μόνο του το  μπλε βετεξ να καθαρίσει το τοπίο με το συστημικο του αυτοματισμό και αρχίζουν όλα πάλι από την αρχή με τη θύμηση του (προ)χθες να μένει. Και ίσως κάποια από τα υπολείμματα τα τραβήξει εντός του πυθμένα και αφού τα ξεπλύνει λίγο, τα σχηματοποιήσει κιόλας προσανατολισμένα προς τα δεξιά. Γιατί οι δείκτες του ρολογιού πάνε πάντα δεξιά, αλλά συγχρόνως κάνουν και κύκλο κατά την έννοια ό...

Είναι αυτή (σαν το βιντεοπαιχνίδι) Mortal Kombat (σημειωτέον κανονικά γράφεται combat, αλλα ίσως γράφεται με -K γιατι είναι το δέκατο γράμμα της αλφαβήτου, το "δέκα το καλό", ή και το ενδέκατο, αν υπολογίσεις στην ελληνική και το χαμένο στον χρόνο -ΣΤ). Δεν χρειάζεται να είναι τόσο έτσι (δηλαδή μάχη), αλλά έτσι καταλήγει να είναι όμως. Και αρκετά πολύ μπορεί κάποιος να πει. Και ενώ περνάει ο καιρός και υποτίθεται ότι όλα γίνονται πιο πολιτισμένα, οι μάχες που δίνουμε αποκτούν συχνά και νέα μορφή.   

  Όλοι θέλουν να τους φέρονται τουλάχιστον δίκαια. Αυτό είναι σαφές. Φέρονται όμως αυτοί δίκαια στους άλλους; Καλή ερώτηση θα έλεγε κανείς και νομίζω ότι όλοι μας ξέρουμε την απάντηση. Και αυτή δεν είναι άλλη από το ότι το παιχνίδι (the game) πάει ως εξής: οπωσδήποτε να σου φέρονται δίκαια, αλλά αν μπορείς εσύ, να φέρεσαι άδικα, να κάνεις παγαποντιά. Νομίζω αυτό ισχύει στην πλειοψηφία των περιπτώσεων. Προφανώς και δεν καταλαμβάνει σαν διαπίστωση εκ των προτέρων τον καθένα μας στο παρελθόν ή όποια συμπεριφορά ήθελε προκύψει. Ιστορικά όμως οι περισσότεροι ανάμεσα μας θέλουν να περνάει το δικό μας και μάλιστα σχεδόν ολοκληρωτικά-φασιστικά, αλλά όταν οι άλλοι κάνουν το ίδιο, τους χαρακτηρίζουμε άδικους. Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί συμβαίνει ότι συμβαίνει εκεί έξω. Τελικά, καταλήγουμε στο ότι δεν υπάρχει εφαρμόσιμο δίκαιο και απλά όλα είναι αγώνας αντίθετων βουλήσεων για επιβολή. Κάποιοι όντως ζούνε με αρχές. Αλλά συνιστά μειοψηφία. Οι πιο πολλοί θυμούνται την έννοια του δικαίου, για ν...

Speaker 1:  Where is the key to making me happy?  I keep on thinking about it and I can't find anything.  The answer is it has wings and is elusive.  You need to fly to go get it.  From the ground, it won't be that easy with nets and stuff like that.  Speaker 2: Δεν ξέρω αν όλα αυτά ta "spice up" αντίμετρα που λες θα πιάσουν. Είναι ωραίο να μην τελειώνει η ακμή μιας περιόδου, δεν ξέρω όμως αν είναι και ρεαλιστικά εφικτό.  Και σου το έλεγα ότι θα έρθει η μέρα που θα βαριέμαι πολύ. I guess I am going to let that sink inside me. 

Ήταν ωραίος. Μπλε και καφέ. Με λευκές ηλεκτροδιώσεις. Τον έλεγα περιφραστικά "when the earth meets the sky".  Κατα προτιμηση θα ήθελα να έχει και κάτι αρτηριες-κεραυνακια κόκκινα, για να είναι λίγο πιο ζεστός. Έτσι σκέτος είναι λίγο ψυχρός, όπως το χώμα μόνο του είναι "σκέτο πολυ" και το μπλε μόνο του πολυ, ας πουμε, "βαθυ/σκέτο/ψυχρό".  Στο βιντεοπαιχνίδι ήταν ο Arena crystal 🔮. Αυτόν που κέρδιζες μόνο με το σπαθί σου. Αλλά και τί κερδίζεται χωρίς μάχη είναι να πει κανείς ως εύλογο και εύχαρι αντίλογο.  Τέλος, στις μέρες μας κάνουν μεγάλη συζητηση για ενέργεια από κρυσταλλους και πετρες. Δεν ξέρω αν τα πιστεύω αυτά, αλλά σιγουρα δείχνουν ωραία και έτσι σου φτιάχνουν τη διάθεση με την εμφάνιση τους. Δεν ξέρω, αν κυριολεκτικά εκπέμπουν ενέργεια σε κάποιο υποατομικό επίπεδο που δεν νιώθεις με τις αισθήσεις σου. Ίσως να είναι σαν τις μπαταρίες στα quartz ρολόγια. Σε κάθε περιπτωση φρονώ η ενέργεια από πετρες πρεπει να διακρίνεται γενικά από αργή αποδέσμευση/...

A2: Poso pronto diladi???💢  B1: (Like) Real fast, χωρίς πολλά λόγια (δηλαδή), καθ' ην στιγμήν άλλοι δεν μιλάνε καν. Δεν το θεωρούν καν απαραίτητο, για να διαχέουν προς τα έξω τη βούληση τους. Σαν βασιλικό απόσταγμα daily in the mix -να υποθέσeis- το πράττουν με τηλεπάθεια ή απλά το εκμαιεύεις εσύ από τη συνεχόμενα στατική στάση τους. Είναι και αυτός εκ τρίτου και εκ του πλαγίου ένας εναλλακτικός τρόπος, αν και δεν μου αρέσει πολύ. Για παράδειγμα δες εμένα στην επόμενη δήλωση μου. Δεν θα είμαι πανηγυρικός, ούτε βέβαια διθυραμβικός, αλλά θα προσπαθήσω να είμαι όσο πάει σύντομος, σχεδόν στρατιωτικά συνοπτικός, μιας και οι πιο πολλοί δεν μπορούν να ακολουθήσουν εις βάθος μακρόσυρτα νοημάτα. 

Λονδίνο-Άμστερνταμ-Μανχάτταν και φυσικά Βερολίνο μεριά, τα διέλυσες όλα ψυχικά στα εσωτερικά μονομιάς (κατά παραφραστική αλλαγή έως και ολίγον τι -συγχωρετέα ελπίζω- παραποίηση του γνωστού τραγουδιού). Έκανες πράξη ως ποιητική πεζογραφία κάτι που θα άκουγε στη φράση: "άλλαξες κάπως αναφανδ[ρ]όν τα παλιά". 

Ναι, σίγουρα κάποιες στιγμές είναι σαν ορόσημα (milestones), διαμορφώνουν το παρόν και το μέλλον (κατά τη λογικη του καίριου γεγονότος-critical strike), αλλά η ζωή πάντα προχωράει 👋👌 και μπορεί να το πράττει αυτό χωρίς πρόγραμμα, με εκπλήξεις έως και απρόβλεπτους τρόπους. Δεν πρέπει να κολλάμε στο χθες, απλά να το θυμόμαστε, γιατί πάντα έχουμε να μάθουμε από αυτό, αλλά όχι να προσκολλώμαστε στο παρελθόν. 

Η λίστα για τα ψώνια, (η λίστα) για τα άτομα που πρέπει να βάλεις στη θέση τους, για τις γυναίκες που πρέπει να γνωρίσεις κοκ είναι σαν τη ζωή μας. Ξεκινάς κοφτά μέ ένα, δυό πράγματα, το κρατάς για λίγο σε περιορισμένο επίπεδο, ας το πούμε μονολεκτικά και επιρρηματικά "χαμηλα", και μετά προσθετεις και αλλά και το φοβερό δεν μπορείς και πολύ να συγκρατήσεις τον εαυτό σου από το να μην προσθέσει, καίτοι οι ποροι λίγοι, αλλά οι επιθυμίες όμως πολλες. Πάντως, όταν βλέπω μετά τι αγοράζω, όλα λίγο πολυ τα χρειαζόμουν.  Και ναι σε κάποιες κατηγορίες αγορών εχω ψιλοξεφυγει λίγο σε φάση using the payroll to buy nice gadgets e.g men jewels κάτι που η καθεστηκυια Τάξη δεν προτεινει να κάνουν οι εργαζόμενοι της και μάλιστα ισχυριζεται ότι τη διαφοροποιεί κιόλας από τους workers, οι οποίοι νοιάζονται μόνο να καταναλώσουν, ενώ οι πλουσιοι να επενδυσουν. Θα έλεγα ότι εκτός από κάποιες περιπτώσεις όντως δογματικών πλουσίων, οι οποίοι είναι οικονομικά μονήρεις πολύ, οι περισσότεροι εύπο...

Κατάλαβε τον πολύ απλό λόγο, γιατί σπαω καμια φορα το 4th wall σαν Spiderham. Ο άλλος που το κάνει αυτό (να σπάει τον πάγο) είναι ο Deadpool, αλλά βέβαια κάνει και κάποια αλλά μαζί με το να λειτουργεί ως παγοθραύστης...που στη σκέψη τους και μόνο ψιλοβηχω σε φάση "Γκουχ γκουχ" από κόμικς, μιας και μιλήσαμε για toons. Θα ήταν πολύ βαρετά, αν δεν το έπραττα, έστω και αν τις περισσότερες φορές οι υπόλοιποι βαριούνται να απαντήσουν. Βαριέμαι και λέω να μιλήσω με κανέναν, αλλά αυτοί βαριούνται -oi πιο πολλοί- να σπάσουν τη βαρεμάρα δια της ομιλίας. Αυτό μόνο!  Ααα...επίσης και το ότι: Τα βαρυτικά πεδία και γενικά η βαρυά ατμόσφαιρα της γης (που περιέχει σαφώς και το δαχτύλιο-στρώμα της στρατόσφαιρας που ηχητικά σαν λέξη φέρνει στον νου και το έντονο στρατιωτικό σύμπλεγμα των κάθε λογής κρατών) που αντανακλάται και στις ψυχές των inhabitants είναι το κάτι άλλο πραγματικά συγκριτικά με το τι παίζει πέρα από το όριο των μπλε ουρανών και θαλασσών. Γιατί πάντοτε τα πάντα τελειώνουν, ...